Archiwum kategorii: Astrofotografia
Całkowite zaćmienie Księżyca
To niezwykle rzadkie zjawisko astronomiczne mogliśmy podziwiać z pięknego miejsca w Polsce – wśród skał Jury Krakowsko-Częstochowskiej, przy średniowiecznych murach Zamku w Olsztynie. Do wspaniałego miejsca doszedł jeszcze jeden uśmiech od losu, jakim była piękna pogoda! We wczesnych godzinach porannych był lekki przymrozek, a niebo było idealnie czyste. Nad zamkiem górowały już zimowe gwiazdozbiory. Jesteśmy bardzo wdzięczni władzom Olsztyna, ponieważ w czasie księżycowego spektaklu wygasili oświetlenie zamku, dzięki czemu obserwacje były wyjątkowo efektywne i do tego klimatyczne. Razem z nami zaćmienie obserwowało więcej osób chodzących czasami po skałach i murach mrocznego zamczyska i błyskających latarkami na tle rozgwieżdżonego nieba, z krwawym Księżycem zawieszonym w otchłani kosmosu… Wszystko to było po prostu piękne i skłaniało do głębokich rozmyślań.
Zachód Księżyca i Jowisza

Dane fotografii:
– miejsce: półkula północna, Środkowa Europa;
– szerokość geograficzna: N 51° 56′ 24.00″;
– długość geograficzna: E 15° 29′ 24.00″;
– orientacja: zachód;
– czas: 22.04.2012 r., ok. godz. 19:05;
– aparat: Canon Power Shot S5IS, f/3,5, ekspozycja 4 s, ISO-80, ok. 300 mm.
Częściowe zaćmienie księżyca
Dobrze widać cień Ziemi stopniowo odsłaniający rozświetloną część księżyca w pełni.

Dane fotografii:
– miejsce: półkula północna, Środkowa Europa;
– szerokość geograficzna: N 51° 56′ 24.00″;
– długość geograficzna: E 15° 29′ 24.00″;
– orientacja: północny wschód;
– czas: 10.12.2011 r., ok. godz. 17:45;
– aparat: KONICA MINOLTA DiMAGE Z5, f/4,5, ekspozycja 4” s, ISO-50, 420 mm + kadr.
Ⓒ Bogumil Hoder
Gwiezdny pejzaż
Na zdjęciu widoczny jest fragment Drogi Mlecznej z gwiazdozbiorem Perseusza w środkowej części kadru. Jasny obiekt po prawej stronie, to wschodzący Jowisz, a po lewej stronie od niego ponad widoczną na horyzoncie wieżą widać gromadę otwartą M45 Plejady. W górnej prawej części zdjęcia można zauważyć również galaktykę M31, nazywaną Wielką Mgławicą Andromedy. Horyzont jest rozświetlony przez leżącą w odległości 15 kilometrów Zieloną Górę. Na świetlistej łunie zarejestrowane są ślady przemieszczających się satelitów i samolotów.

Dane fotografii:
– miejsce: półkula północna, Środkowa Europa;
– szerokość geograficzna: N 51° 56′ 24.00″;
– długość geograficzna: E 15° 29′ 24.00″;
– orientacja: północny wschód;
– czas: 24.09.2011 r., ok. godz. 21:00;
– aparat: Nikon D700, f/2,8, ekspozycja 30 s, ISO-1600, 14 mm.
Ⓒ Bogumil Hoder
Koniec lata
Bezpośrednio ponad lasem widać zachodzącą centralną część naszej Galaktyki, skupioną w gwiazdozbiorze Strzelca. Niestety łuna miejskiego światła oraz stosunkowo niskie położenie środka Drogi Mlecznej uniemożliwiają podziwianie ogromnej ilości mgławic, gromad gwiazd i pyłu międzygwiezdnego. Prawie w samym środku kadru widać gwiazdę Altair z gwiazdozbioru Orła, wyżej i na prawo świeci Wega – gwiazda alfa konstelacji Lutni, a ponad wszystkim króluje Łabędź.

Dane fotografii:
– miejsce: półkula północna, Środkowa Europa;
– szerokość geograficzna: N 51° 56′ 24.00″;
– długość geograficzna: E 15° 29′ 24.00″;
– orientacja: południowy zachód;
– czas: 24.09.2011 r., ok. godz. 21:00;
– aparat: Nikon D700, f/2,8, ekspozycja 30 s, ISO-2000, 14 mm.
Ⓒ Bogumil Hoder
Pełnia księżyca “Blue Moon”
Pełnia księżyca sfotografowana w czasie największego zbliżenia naszego naturalnego satelity do Ziemi – tzw. “Blue Moon”. Księżyc zbliżył się na odległość 360 000 kilometrów, był jaśniejszy oraz miał większe rozmiary kątowe. Zdjęcie jest mozaiką wykonaną metodą projekcji okularowej, a później złożoną w programie graficznym.

Dane fotografii:
– miejsce: półkula północna, Środkowa Europa;
– szerokość geograficzna: N 51° 56′ 24.00″;
– długość geograficzna: E 15° 29′ 24.00″;
– orientacja: południowy wschód;
– czas: 19.03.2011 r., ok. godz. 23:00;
– aparat: KONICA MINOLTA DiMAGE Z5, teleskop Sky Watcher Synta 12”, okular Swan 33 mm.
Ⓒ Bogumil Hoder
Zimowe południowe niebo
Zimowe południowe niebo z jasnymi konstelacjami – Orionem, Bykiem, Bliźniętami i wschodzącym Wielkim Psem. Po lewej stronie dobrze widać najjaśniejszą gwiazdę nieb – Syriusza, nieopodal, po prawej wyraźnie odznacza się słynny Pas Oriona tworzony przez trzy gwiazdy – Alnitak, Alnilam i Mintaka. Widoczne są również dwa czerwone olbrzymy – Aldebaran, odznaczający się na tle Hiad – gromady otwartej. W lewej górnej krawędzi zdjęcia widać dwie jasne gwiazdy Bliźniąt – Pollux i Kastor.

Dane fotografii:
– miejsce: półkula północna, Środkowa Europa;
– szerokość geograficzna: N 51° 56′ 24.00″;
– długość geograficzna: E 15° 29′ 24.00″;
– orientacja: południowy zachód;
– czas: 07.02.2011 r., ok. godz. 21:00;
– aparat: Nikon D700, f/5,6, ekspozycja 30 s, ISO-6400, 14 mm.
Ⓒ Bogumil Hoder
Wschód jesiennych gwiazdozbiorów
Wschód jesiennych gwiazdozbiorów z Perseuszem, Baranem i Bykiem na czele. Jasne skupisko gwiazd po prawej stronie u dołu, to gromada otwarta M45 Plejady. Skupisko po lewej stronie w górnej części fotografii, to Gromada Podwójna w Perseuszu – NGC 869 i NGC 884 lub h+χ Persei.

Dane fotografii:
– miejsce: półkula północna, Środkowa Europa;
– szerokość geograficzna: N 51° 56′ 24.00″;
– długość geograficzna: E 15° 29′ 24.00″;
– orientacja: wschód;
– czas: 11.09.2010 r., ok. godz. 23:30;
– aparat: Nikon D700, f/2,8, ekspozycja 30 s, ISO-1600, 24 mm.
Ⓒ Bogumil Hoder
Częściowe zaćmienie słońca
Częściowe zaćmienie słońca sfotografowane bez użycia jakiegokolwiek filtra.

Dane fotografii:
– miejsce: półkula północna, Środkowa Europa;
– szerokość geograficzna: N 51° 56′ 24.00″;
– długość geograficzna: E 15° 29′ 24.00″;
– orientacja: południowy wschód;
– czas: 26.03.2006 r., ok. godz. 10:30;
– aparat: KONICA MINOLTA DiMAGE Z5, f/8, ekspozycja 1000 s, ISO-50, 199 mm + kadr.
Ⓒ Bogumil Hoder